Kazinierz Dolny nad Wisłą

Muzyka w Kazimierzu

Kazimierz nad Wisłą. Niepowtarzalne miasto, w którym wiele się dzieje. Przyciąga specyficznym klimatem i mnogością interesujących imprez. Także tego lata na mieszkańców i turystów czeka wiele atrakcji, wśród których na czoło wysuwają się XXIV Letnie Wieczory Muzyczne 2008 w kazimierskiej farze. Koncerty odbywać się będą w każdą sobotę lipca i sierpnia o godz. 19.

A może byśmy tak najmilsza wpadli na dzień do Kazimierza – chciałoby się sparafrazować Tuwima, słysząc nastrojową melodię piosenki śpiewanej przez Ewę Demarczyk. – Nie, to nie wrześniowa pora, tylko letnia, i tego sentymentalnego przeboju raczej nie usłyszymy. Ale będą znane nazwiska, popularni artyści, rozpoznawalne twarze, ludzie muzyki, teatru, filmu – mówi Robert Grudzień, dyrektor kazimierskiego festiwalu. Dzięki jego operatywności i pomysłowości Letnie Wieczory Muzyczne zapowiadają się imponująco. Kto nie wierzy na słowo, niechaj przekona się nie tylko sam. Warto, aby w gronie słuchaczy nie zabrakło całych rodzin, chcących miło, ciekawie i z pożytkiem spędzić czas wakacyjnego relaksu.
Jak wygląda festiwalowa oferta? Złożą się na nią prezentacje gwiazd nie wymagających rekomendacji. No bo komu serce nie bije szybciej i mocniej na wieść o możliwości spotkania z Konstantym Andrzejem Kulką, Krzysztofem Kolbergerem, Krzysztofem Zanussim, Anną Szałapak, Konradem Mastyłą, Józefem Brodą, Georgijem Agratiną…

Trudno w kilku słowach omówić szczegółowo program festiwalu i przybliżyć sylwetki wykonawców. Zwróćmy jednak uwagę na kilka charakterystycznych akcentów imprezy. Barwnie zapowiada się koncert inauguracyjny z udziałem ukraińskiego Tria Bandurzystek „Oriana”. Kolorytem urzekną nie tylko utwory rodem ze Wschodu, lecz także stroje artystek. Rozbrzmiewać będzie także muzyka organowa w wykonaniu Karola Gołębiowskiego, polskiego wirtuoza mieszkającego w Belgii. A cóż powiedzieć o kolejnej propozycji, czyli oratorium „Droga Nadziei”? Z pewnością to, że zapowiada się niecodzienne spotkanie ze znakomitym gawędziarzem i popularyzatorem muzyki ludowej Józefem Brodą. Trombity, gajdy, okaryny, drumle… Gra na nich z olbrzymią pasją przy akompaniamencie Janusza Kohuta, który zasiądzie przy instrumentach elektronicznych.
Będzie też spotkanie z… Jarosławem Kretem, kojarzonym najczęściej z prognozowaniem pogody na telewizyjnym ekranie. Tym razem poznamy go jednak z innej strony, albowiem jego pasją jest fotografia. O jego artystycznym zmyśle świadczą zdjęcia wykonywane dla „National Geographic”. Będzie promował swój album „Moja Ziemia Święta” wśród organowych akcentów w wykonaniu Roberta Grudnia. Podczas kolejnych wieczorów przy słynnych, zabytkowych organach kazimierskich z 1620 r. zasiądą wybitny znawca królewskiego instrumentu Wiktor Łyjak, Dela Jatautaite z Litwy i Bruno Oberhammer z Austrii, posłuchamy znakomitego puzonisty Romana Siwka i sopranistki Sylwii Strugińskiej.
Na koniec wspomnijmy o propozycjach festiwalowych, które z pewnością okażą się hitem imprezy. Wystąpi bowiem w farze gwiazda światowych scen i estrad, renomowany skrzypek Konstanty Andrzej Kulka. Okazuje się, że wirtuoz czuje się znakomicie nie tylko w towarzystwie symfoników. Zobaczymy go i posłuchamy wraz z ukraińskim mistrzem fletni Pana i cymbałów Georgijem Agratiną oraz Robertem Grudniem, który będzie promował swoją płytę CD nagraną na słynnych organach w Leżajsku i Jędrzejowie. Na domiar zakróluje… słowo, a to za sprawą popularnego reżysera i scenarzysty Krzyszofa Zanussiego. Tematem jego rozważań będzie rola Papieskiej Rady Kultury. Dodajmy, iż od 1997 roku artysta jest członkiem Papieskiej Akademii Sztuk Pięknych i Literatury.

Zupełnie inny klimat wniesie recital wokalistki Anny Szałapak i pianisty Konrada Mastyły. Biały anioł Piwnicy „Pod Baranami” – takim mianem określiła pieśniarkę Agnieszka Osiecka. Konrad Mastyło to również piwniczna indywidualność. Pianista, miłośnik dobrej muzyki i dobrego towarzystwa, znany jest telewidzom chociażby ze wspólnych występów z Jackiem Wójcickim i Michałem Półtorakiem.
Wspomnijmy jeszcze o spektaklu „Słowo Herberta” z okazji obchodzonego aktualnie Roku Herbertowskiego. Posłuchamy recytacji znanego i lubianego aktora Krzysztofa Kolbergera. Wieczór ten będzie obfitował w wątki osobiste, wniesione promocją książki artysty „Przypadek nie-przypadek”. Kolberger często daje świadectwo swoim zmaganiom z ciężką chorobą, dzieląc się ze słuchaczami wiarą i nadzieją. Przy organach zasiądzie przyjaciel aktora – Robert Grudzień.
Warto skorzystać z propozycji spędzenia letnich wieczorów ze sztuką. Wielkim atutem tej oferty jest połączenie walorów artystycznych z edukacyjnymi. Każdy znajdzie tu coś dla siebie, wędrując po świecie muzyki klasycznej, ludowej, filmowej i rozrywkowej. Turystyka i muzyka – oto hasło tego lata. Kazimierz nad Wisłą zaprasza.

PIOTR JACKOWSKI
e-mail: piotrjackowski1@wp.pl

XXIV Letnie Wieczory Muzyczne
Kazimierz Dolny 2008

Słynne organy fary kazimierskiej Szymona Liliusza z 1620 roku

Kościół farny, soboty lipca i sierpnia godz. 19.30

5, 12, 19, 26 lipca, 2, 9, 16, 23, 30 sierpnia

05.07. Trio Bandurzystek „Oriana” /Ukraina/
Karol Gołębiowski – organy /Belgia/

12.07. Oratorium „Droga Nadziei”
Józef Broda – trombity, gajdy, okaryny, drumle
Janusz Kohut – organy, instrumenty elektroniczne

19.07. „Moja Ziemia Święta ” Jarosław Kret
– spotkanie autorskie, promocja albumu
Robert Grudzień – organy

26.07. Roman Siwek – puzon
Wiktor Łyjak – organy

02.08. Sylwia Strugińska – sopran
Dela Jatautaite – organy/Litwa/

09.08. Konstanty Andrzej Kulka – skrzypce
Georgij Agratina – fletnia Pana, cymbały /Ukraina/
Robert Grudzień – organy (promocja płyty Leżajsk-Jędrzejów)
Krzysztof Zanussi – Rola Papieskiej Rady Kultury

16.08. Bruno Oberhammer – organy /Austria/

23.08. Recital Anny Szałapak
Konrad Mastyło – organy, fortepian

30.08. Spektakl „Słowo Herberta”
Krzysztof Kolberger – recytacja
Robert Grudzień – organy
promocja książki „Przypadek nie-przypadek”

IX Tydzień Papieski w Kazimierzu nad Wisłą
14.10. Spektakl „Do Ciebie wołam Człowieku”
Grażyna Barszczewska – recytacja
Georgij Agratina – fletnia Pana, cymbały koncertowe
Robert Grudzień – organy, fortepian

FESTIWAL DWA BRZEGI
Kościół św. Anny – Leszek Mądzik Spektakl „Bruzda”
Galeria na plebanii – wystawa fotografii Leszka Mądzika
www.dwabrzegi.pl

WSTĘP NA KONCERT – CEGIEŁKA NA KONSERWACJĘ ORGANÓW

Organizatorzy:

Fara Kazimierska
Burmistrz Miasta i Gminy
Fundacja im. Mikołaja z Radomia
Starostwo Powiatowe w Puławach
Kazimierski Ośrodek Kultury

Robert Grudzień dyrektor festiwalu
e-mail: robert@grudzien.pl www.grudzien.pl

tel. 0 601/306 483

Współpraca:
Międzynarodowy Festiwal Organowy Lublin-Czuby

Piotr Jackowski – słowo o muzyce, asystent dyrektora festiwalu e-mail: piotrjackowski1@wp.pl

Patroni medialni:
TVP Lublin
Dwójka Polskie Radio
Radio Lublin
Gość Niedzielny
INTERIA.PL
Kazimierski Portal Internetowy
Sponsor:Bank Pocztowy

Kazimierz Dolny nad Wisłą

Organy z kościoła farnego w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą obok organów z Olkusza, to prawdopodobnie najstarszy tego typu instrument w Polsce. Organy pochodzą z początku XVII w., mniej więcej na rok 1620 datowana jest szafa instrumentu. Ich budowniczym mógł być Tomasz Gogoliński, Stanislavus Organarius, lub co jest najbardziej prawdopodobne Szymon Liliusz – osiadły w Kazimierzu organmistrz pochodzenia włoskiego. Za tą tezą przemawiałyby cechy fakturalne prospektu organowego – duże wieże pedałowe, charakterystyczne dla niektórych prospektów północnoniemieckich. Generalnie prospekt jest dwusekcyjny, z wyraźnie wydzielonym zestawem głównym i pozytywem. Całość spinają niczym klamrami wspomniane wyżej dwie wieże pedałowe. Instrument był wielokrotnie przebudowywany, po raz pierwszy po najeździe Szwedów w 1656 roku. Niemniej jednak zachowało się wiele pierwotnych jego elementów, m.in. mechaniczna traktura gry, klapowe wiatrownice i większość głosów. Organy mają 36 rejestrów, rozdysponowanych na dwie klawiatury ręczne i jedną nożną. Zachował się oryginalny stół gry z tzw. krótką oktawą i klawiszami w kolorze drewna. Do włączania poszczególnych głosów służą specjalne, metalowe pocięgła, nieco przypominające te z Jędrzejowa. Klucze rejestrowe dla sekcji pozytywu znajdują się za plecami grającego. Poza właściwymi głosami organy zostały wyposażone w rejestr kotłów i dzwonków. Instrumentu można posłuchać podczas LETNICH WIECZORÓW MUZYCZNYCH./soboty lipca i sierpnia godz.19.30/.

Cv artystów

05.07.
Trio Bandurzystek „Oriana” /Ukraina/

Trio Bandurzystek Oriana, związane z cerkwią greckokatolicką, tworzą absolwentki wyższych uczelni z Tarnopola na Ukrainie. Grają na rzadko spotykanych w Polsce instrumentach, jakimi są bandury. Początki działalności zespołu to okres poszukiwań doboru repertuaru, wypracowania indywidualnego stylu i własnych środków wyrazu artystycznego. Dzisiaj podstawą tego repertuaru są nie tylko pieśni ludowe kompozytorów ukraińskich, ale też utwory kompozytorów światowych we własnym opracowaniu. Dzięki współpracy z najwybitniejszymi kompozytorami, wykonaniom popularnych i mniej znanych pieśni ludowych, programom radiowym i telewizyjnym docierającym do milionów odbiorców, trio zdobyło sobie zasłużoną popularność. Zespół dokonał wielu nagrań pieśni ludowych i utworów współczesnych. Bierze udział w różnych międzynarodowych festiwalach. Występował w wielu krajach świata. Wszystkie artystki obdarzone są pięknymi i charakterystycznymi głosami oraz budzą u publiczności zachwyt urodą. Razem tworzą unikalne współbrzmienia.

Karol Gołębiowski – organy /Belgia/

Karol Gołębiowski urodził się w 1954 r. w Warszawie. Studiował pod kierunkiem Joachima Grubicha (AM w W-wie), Lionela Rogga (Konserwatorium Genewskie) i Hermana Verschraegena (Królewskie Konserwatorium w Brukseli). Jest laureatem międzynarodowych konkursów organowych w Monachium, Norymberdze, Brugge, Speyer i Rzymie. Brał udział w najbardziej prestiżowych festiwalach: Al Bustan (Bejrut), Amsterdam, Arona, Berliner Festwoche, Festiwalu Flandryjskim, Bergen, Besançon, Bratyslawa, Bukareszt, Genewa, Hamburg, Helsinki, Jerozolima, Kraków, Londyn (St. Martin -in-the-Fields), Linz, Lozanna, Lucerna, Magadino, Monachium, Monaco, Moskwa, Norymberga, Oslo, Paryż, St. Petersburg, Rouen, Rzym, Sondrio, St. Maximin, Sztokholm, Sztuttgart, Turyn, Wiedeń, Wrocław, Zurich, i inne. Artysta dokonał licznych nagrań płytowych, m.in. „Die Kunst der Fuge” oraz „Wszystkie Dzieła Organowe” Bacha (dwukrotnie), Brahmsa i Mozarta, a także dzieła Buxtehudego, Bruhnsa, Sweelincka, Liszta, Reubkego, Regera. Krytyka amerykańska („The Fanfare”) uznała go w 1989 r. za najlepszego wykonawcę dzieł M. Regera. Karol Gołębiowski mieszka od 1981 r. w Brukseli, gdzie prowadzi działalność koncertową i pedagogiczną. Jest założycielem i dyrektorem artystycznym „Europejskiego Festiwalu Organowego”, obejmującego 60 miast w 14 krajach europejskich.

12.07.
Oratorium „Droga Nadziei”
Józef Broda – trombity, gajdy, okaryny, drumle

Józef Broda, góral, urodzony w 1941 r. w Ustroniu-Lipowcu. Multiinstrumentalista, budowniczy instrumentów ludowych, pedagog. Prowadził warsztaty muzyczne, obrzędowe na pograniczu teatru dla dzieci z całego świata. Prowadził też zajęcia ze studentami i nauczycielami, ucząc ich wsłuchiwania się w naturę. Gra również z Warszawskim Kwartetem Saksofonowym, wykonującym muzykę od Bacha po Kilara, co w połączeniu z instrumentami ludowymi daje nowy wymiar tej muzyce. Znany jest z tego, iż potrafi zagrać na oryginalnych instrumentach, w większości własnoręcznie przez siebie wykonanych, m.in. trombitach, gajdach, okarynach, piszczałkach, drumlach, cymbałach leśnych, a także źdźble pszenicy czy zwykłych listkach. Jest jednym z najbardziej popularnych muzyków ludowych. Potrafi nawiązać twórczy i bezpośredni kontakt z uczestnikami krajowych i międzynarodowych festiwali, które prowadzi w wielu miastach Polski i poza jej granicami, m.in. w Kazimierzu nad Wisłą, w Żywcu na Tygodniu Kultury Beskidzkiej (największym festiwalu folklorystycznym w Europie), i in. W oparciu o jego warsztaty powstało ponad 20 filmów dokumentalnych. Jest laureatem pierwszych nagród na festiwalach krajowych i zagranicznych, m.in. w Bukowinie Tatrzańskiej (1971), w Kazimierzu nad Wisłą (1973), Festiwalu Telewizji „Arany Pawa” w Budapeszcie(1974, I nagroda narodowa). Zdobył złotą i srebrną jodłę na festiwalach harcerskich w Kielcach, wyróżnienie na Bydgoskich Impresjach Muzycznych. W 1979 razem z Teatrem STU z Krakowa brał udział w Światowym Festiwalu Teatrów Obrzędowych w Nancy. Otrzymał Nagrodę „Czerwonej Róży” (1979) oraz nagrodę im. Kolberga i Chałasińskiego (1984) za upowszechnienie kultury. Józef Broda do nagrań i podczas koncertów wykorzystuje oryginalne instrumenty ludowe. W 1997 roku nagrał płytę „Symfonia o przemijaniu, życiu, śmierci…”, zarejestrowaną w naturalnych warunkach, bez użycia procesorów efektów dźwiękowych, w przeważającej większości w jego domu, na Wyrszczku w Koniakowie i w plenerze. Materiał dźwiękowy znajdujący się na płycie stanowi podsumowanie dotychczasowego dorobku artystycznego.
Janusz Kohut – organy, instrumenty elektroniczne
Janusz Kohut jest znanym muzykiem, kompozytorem, autorem musicali. Absolwentem Wydziału Wychowania Muzycznego Filii Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie. Technikę kompozytorską kształcił, głównie u Bogusława Schaeffera i Aleksandra Lasonia. Po ukończeniu studiów 1981 r. z wynikiem bardzo dobrym rozpoczął współpracę z Agencją Koncertową Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego w Warszawie. Grał między innymi z kontrabasistą Helmutem Nadolskim oraz duetem Jacek Bednarek – Krzysztof Zgraja. Jako jeden z pierwszych stosował niekonwencjonalne techniki gry na fortepianie, takie jak: „string piano” i „prepared piano”. Swoje utwory prezentował na koncertach i festiwalach w Polsce i za granicą. Koncertował wiele razy w USA, w krajach Europy Zachodniej, m.in. na Międzynarodowych Targach Sztuki „Music Fair” we Frankfurcie, festiwalu „Stakkato” w Berlinie, podczas targów EXPO 2000 w Hannoverze. Brał udział w imprezach kulturalnych, zorganizowanych przez Instytut Polsko-Niemiecki w Darmstadt oraz w Düsseldorfie w ramach „Dni Śląskich w Północnej Nadrenii – Westfalii”. Wykonywał własne kompozycje na Międzynarodowych Festiwalach Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, Międzynarodowych Festiwalach Pianistów Jazzowych w Kaliszu, Festiwalach Muzyki Współczesnej „Poznańska Wiosna Muzyczna”, Festiwalach Kompozytorów Śląskich w Opolu i innych. Komponuje muzykę teatralną i filmową, między innymi do serii filmów animowanych Marka Luzara pt. „Szkoła Mędrców”. W 1997 r. rozpoczął współpracę z jednym z najbardziej popularnych muzyków ludowych Józefem Brodą. Wspólne koncerty to m.in.: „Symfonia o przemijaniu, życiu i śmierci…”, „Muzyka serca i rozumu”, „Wokół stołu wigilijnego”. W listopadzie 1998 r. miało miejsce prawykonanie oratorium „Droga nadziei” w kościele Św. Józefa Robotnika w Oświęcimiu. W 1998 r. został laureatem nagrody przyznawanej przez prezydenta Bielska-Białej za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury i sztuki „Ikar 98” za wydarzenie roku, właśnie oratorium „Droga Nadziei”. Skomponował również Oratorium Beskidzkie „Gość Oczekiwany” według dramatu Zofii Kossak. Utwór był wykonywany m. in. w Bazylice Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach podczas wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II w 2002 r., w katedrze w Gliwicach oraz w Opolu, w kościele Wniebowstąpienia Pańskiego w Warszawie, gdzie został uznany wydarzeniem artystycznym 2003 r. Październik 2004 r. to prawykonanie kolejnego oratorium – „Święty Piotr” opartego na tekstach Nowego Testamentu. W 2006 r. objął funkcję dyrektora artystycznego Międzynarodowej Dekady Muzyki Organowej, Chóralnej i Kameralnej w Cieszynie. Z okazji obchodów 25. rocznicy strajku w kopalni „Piast” w Bieruniu skomponował utwór „14 dni pod ziemią”. 22 marca 2007 r. koncert Janusza Kohuta rozpoczął inaugurację otwarcia pierwszego polskiego klubu jazzowego w Londynie, POSK Jazz Cafe, a w czerwcu tego roku w Bielsku-Białej odbyła się premiera musicalu Janusza Kohuta „Szczęśliwi ludzie”.
Oratorium „Droga Nadziei” wykonano wiele razy, m.in. na placu Św. Piotra w Rzymie w 2000 r. w czasie Pielgrzymki Narodowej, a także dla upamiętnienia 60 rocznicy wyzwolenia Obozu KL Auschwitz-Birkenau w Kościele Mariackim w Krakowie i w 2007 r. jeszcze sześć razy z Orkiestrą Kameralną w Londynie.

„Droga nadziei” to utwór oparty na tekstach biblijnych, którego treścią jest trudna, pełna zwątpienia, buntu i pytań o sens ludzkiego cierpienia, droga narodu wybranego do Ziemi Obiecanej. Jako przewodnika Bóg powołuje Mojżesza-pasterza, który spędził 40 lat na pustyni, z dala od codziennych udręk niewoli egipskiej. To Mojżesz prowadzi dialog z Bogiem. on przekazuje ludziom wolę bożą. on słyszy przestrogi. on pokazuje dawane z góry znaki, które mogą pomóc iść drogą dobra i miłości, on podpowiada, jak dokonywać słusznych wyborów. Forma oratorium powoduje, że słowa Starego Testamentu stają się bardziej czytelne i nośne dla współczesności. Zróżnicowaną dramaturgię utworu buduje muzyka, rysująca zmieniające się sytuacje i konflikty moralne postaci, jakim towarzyszą wielkie emocje i zmienność nastrojów. Radość, bunt, żądza, rezygnacja, strach, ucieczka, utrata wiary i odradzająca się nadzieja. Walka wielkich namiętności z mądrością i prostymi prawdami. Prośba i dziękczynienie. Klęski i zwycięstwa. Nadzieja.

19.07.
„Moja Ziemia Święta ” Jarosław Kret – spotkanie autorskie, promocja albumu

Jarosław Kret
Dziennikarz telewizyjny i fotoreporter. Z wykształcenia jest egiptologiem. W 1992 wygrał casting na prezentera wiadomości w prywatnej stacji telewizyjnej NTW (Nowa Telewizja Warszawa). W latach 1993-1995 Jarosław Kret pracował jako dziennikarz i reporter, przez krótki okres był też prezenterem Teleexpressu. W latach 1995-1999r. prowadził swoje autorskie programy: Klub Podróżników, Kino Klubu Podróżników i Filmy Kapitana Baranowskiego w Warszawskim Ośrodku Telewizyjnym. Jarosław Kret jest autorem ponad 20 reportaży i filmów dokumentalnych o tematyce światopoznawczej. Obecnie prezenter prognozy pogody w programie pierwszym Telewizji Polskiej. Współpracuje z „National Geographic”.
Robert Grudzień – organy

Robert Grudzień – dyrektor festiwalu – Letnie Wieczory Muzyczne w Farze Kazimierskiej

Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Łodzi oraz Hochschule für Musik w Düsseldorfie. Jego profesorami byli: Z. Jańczuk, M. Pietkiewicz, Ch. Schoener, W.Smigelski, Kajetan Mochtak, Slava Kowalinski. Znany jest jako koncertujący organista. Od kilku lat czynnie udziela się jako pianista i klawesynista. Jego nazwisko wielokrotnie pojawia się w programach koncertowych obok najwybitniejszych artystów różnych dziedzin i specjalności. Występuje m.in. z: Teresą Żylis-Gara, Wiesławem Ochmanem, Konstantym Andrzejem Kulką, Georgijem Agratina, Krzysztofem Kolbergerem, Jerzym Zelnikiem, Olgierdem Łukaszewiczem, Włodzimierzem Matuszakiem, Grażyną Barszczewską. Współpracuje z Poznańskimi Słowikami, Jerzym Maksymiukiem, Krzysztofem Zanussim i Krzysztofem Pendereckim.
Koncertował na najbardziej prestiżowych festiwalach muzycznych w Polsce, w całej Europie oraz na wielu kontynentach. Posiada nagrania płytowe, radiowe i telewizyjne /solowe, kameralne/. W roku 2006 w Bazylice w Trzebnicy zrealizował nagranie dla Polskiego Radia z Chórem PR oraz Krzysztofem Pendereckim. Jego działalność artystyczna, organizacyjna i charytatywna przyniosły mu szereg nagród i wyróżnień, m.in.: w 1990 r. otrzymał nagrodę Komitetu ds. Radia i Telewizji za twórczość radiową. Otrzymał medal oraz nagrodę kulturalną od Marszałka Województwa Lubelskiego /2001/ oraz od Prezydenta Miasta Radomia/2004/, Lublina /2001, 2006/, Starachowic. W 1994 r.- nagroda specjalna przyznana przez kapitułę Konkursu Gala Biznesu Izby Przemysłowo-Handlowej Ziemi Radomskiej oraz w 2005 r.- Nagroda Mój Radom przyznana przez WSB im. bp Jana Chrapka. W 2006 r. otrzymał od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kazimierza Michała Ujazdowskiego Medal „Zasłużony dla Kultury Polskiej. Jest honorowym obywatelem: Leżajska, Zelowa, Jędrzejowa oraz Stalowej Woli. Otrzymał Medal – Przyjaciel Miasta Mielca.
Pełni funkcję dyrektora Fundacji im. Mikołaja z Radomia i organizatora festiwali muzycznych oraz akcji na rzecz zabytkowych organów w Polsce. Zainicjował festiwale w 48 miastach, m.in. Radom-Orońsko, Leżajsk, Jedrzejów, Kalwaria Zebrzydowska, Zelów, Lublin, Skarżysko-Kamienna. Wykłada gościnnie w Szwajcarii i Niemczech. www.grudzien.pl

26.07. Roman Siwek – puzon

Roman Siwek Od 25 lat prowadzi klasę puzonu i tuby w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Poprzednio był pedagogiem w wyższych szkołach muzycznych w Krakowie i Katowicach. Przez 10 lat uczył również w liceum muzycznym w Katowicach. Kilku jego wychowanków jest nauczycielami akademickimi i zajmuje eksponowane stanowiska w najlepszych polskich orkiestrach. Niektórzy osiągali również laury na konkursach ogólnopolskich i międzynarodowych. Do dzisiaj Roman Siwek prowadzi aktywną działalność artystyczną jako solista-puzonista w Orkiestrze Filharmonii Narodowej, a poprzednio w Wielkiej Orkiestrze Symfonicznej Polskiego Radia i Telewizji. Zdobyte na konkursach nagrody – w Pradze (II), w Genewie (I), sprawiły że wystąpił na estradach wielu filharmonii krajowych w koncertach symfonicznych, recitalach i koncertach kameralnych, głównie z kwintetem instrumentów dętych blaszanych złożonym z muzyków Filharmonii Narodowej. Dla Polskiego Radia Roman Siwek nagrał wraz z orkiestrą WOSPRiTV koncerty solowe takich kompozytorów, jak: K. Serocki, M. Spisak, J. F. Haendel, H. Tomasi, J. G. Albrechtsberger, G. Ch. Vagenseil czy H. Małecki, a także liczne kompozycje z fortepianem i utwory kameralne. W Akademii Muzycznej im. F. Chopina prof. Siwek był przez dwie kadencje kierownikiem Katedry Kameralistyki, a w latach 1999-2005 kierownikiem Katedry Instrumentów Dętych. Jest organizatorem Ogólnopolskich Festiwali Puzonowych (trzykrotnie) oraz Ogólnopolskiego Konkursu Zespołów Instrumentów Dętych (również trzykrotnie), które odbywają się w AMFC. Wielokrotnie przewodniczył jury w konkursach krajowych i międzynarodowych dla instrumentów dętych. Od wielu lat jest ekspertem programowym w Centrum Edukacji Artystycznej. opracowano na podstawie materiałów AM w Warszawie.
Wiktor Łyjak – organy

Wiktor Łyjak ur. 1954 r. w Skierniewicach, studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie w klasie organów prof. Joachima Grubicha. Koncertował w kraju (m.in. festiwale: we Fromborku, w Kamieniu Pomorskim, Koszalinie, Oliwie) oraz za granicą w Austrii, Belgii, Białorusi, Czechach, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Korei Płd., na Litwie, w Norwegii, Niemczech, Rosji, Słowacji, Szwajcarii, Szwecji, Ukrainie i we Włoszech. Dokonał nagrań dla Polskiego Radia (m. in. dzieł J. Brahmsa, A. Freyera, utworów z tabulatur polskich XVI – XVIII w.). Utrwalił swoje interpretacje na kilkunastu płytach kompaktowych wydanych w Anglii, Belgii, Korei Płd. i w Polsce. Jako jedyny polski organista posiada Złotą Płytę (1999 r.) i Platynową Płytę, przyznaną w 2000 r. za CD z utworami J. S. Bacha. Jego nagranie CD z utworami Augusta Freyera uznane zostało przez miesięcznik „Muzyka 21” za płytę miesiąca we wrześniu 2004 r. Ma w repertuarze wszystkie dzieła organowe J. S. Bacha, J. Brahmsa, C. Francka, F. Mendelssohna i W. A. Mozarta, a także wszystkie koncerty organowe J. F. Händla. Jest profesorem doktorem nauk humanistycznych Polskiej Akademii Nauk. Publikuje prace z zakresu dziejów budownictwa organowego i historii muzyki polskiej. Autor hasła o polskich organach w znanej encyklopedii Die Musik in Geschichte und Gegenwart. Jako Rzeczoznawca Ministra Kultury w zakresie dokumentacji i konserwacji zabytkowych organów oraz rzeczoznawca Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków i Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej w tej specjalności, bierze udział w pracach związanych z rekonstrukcjami zabytkowych organów, konsultuje projekty powstających współcześnie instrumentów. Jako ekspert powoływany przez Wspólnotę Polską działa także na Białorusi, Litwie i Ukrainie. Jest członkiem Rady Naukowej Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków, gdzie zajmuje się sprawami inwentaryzacji polskich organów. Dla Telewizji Polonia zrealizował cykl programów ARS ORGANI, traktujących o dawnych organach w Polsce. Wiktor Łyjak związany od lat z Warszawą, był organizatorem letnich koncertów organowych w kościele Świętego Krzyża, a w latach 1976 – 1983 pełnił tam obowiązki organisty. Od przeszło dwudziestu lat, jako tytularny organista gra w Kościele Prokatedralnym (Seminaryjnym). Kieruje Międzynarodowym Festiwalem Organowym „Johann Sebastian Bach”, organizowanym przez Warszawskie Towarzystwo Muzyczne, gdzie jest członkiem Zarządu. Wykłada w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej.

02.08.
Sylwia Strugińska – sopran

Sylwia Strugińska – sopran
Absolwentka Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi
w klasie śpiewu solowego ad. Jolanty Gzelli. Już na trzecim roku studiów rozpoczęła współpracę z impresariatami artystycznymi oraz Filharmonią im. Artura Rubinsteina w Łodzi.
26 listopada 2005 r. zadebiutowała na scenie Teatru Muzycznego w Łodzi w koncercie jubileuszowym „60 lat Operetki”. Wkrótce po nim wystąpiła jako Arsena w Baronie cygańskim Johana Straussa II. Stała się tym samym najmłodszą solistką w zespole teatru. Młodziutka artystka ma już w dorobku kilka ról na deskach Teatru Muzycznego w Łodzi: Hudl w Skrzypku na dachu J. Bocka, Anastazji Pomarnackiej w Księżniczce czardasza E. Kalmana, Adeli w Zemście nietoperza, Mi w Krainie uśmiechu Franza Lehara. W 2006 r. odbyła tournee na terenie Niemiec z Teatrem Muzycznym w Łodzi w roli Papageny w niemieckojęzycznej realizacji Czarodziejskiego fletu W. A. Mozarta. Latem 2007 r. podczas Europejskiego Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy pokazana była Wiktoria i jej huzar Paula Abrahama, gdzie wcieliła się w rolę O Lia San. 13 października 2007 r. odbyła się prapremiera autorskiego przedstawienia Tomasza Koniny Być jak Callas, aby uczcić 30. rocznicę śmierci Marii Callas. W tym przedstawieniu Sylwia Strugińska występuje jako Christina-studentka konserwatorium. W ramach XIV Jesiennych Koncertów Festiwalowych w Skarżysku-Kamiennej brała udział w koncercie sakralnym z towarzyszeniem gitary, a w listopadzie 2007 r. zaśpiewała w koncercie organowym w ramach Obchodów Dni Japońskich w Nowej Rudzie. W 2007 r. występowała w Zelowie oraz Konstantynowie Łódzkim ze Zbigniewem Maciasem i Robertem Grudniem. W styczniu 2008 r. wraz z zespołem Teatru Muzycznego w Łodzi wystąpiła w Gali Noworocznej, w ramach tournee po Niemczech i Belgii. Swój warsztat wokalny kształci na kursach wokalnych prowadzonych przez wybitnych śpiewaków, m.in.: Teresę Żylis-Gara, Ryszarda Karczykowskiego, Włodzimierza Zalewskiego. Od października 2007 r. jest ilustratorem wokalnym w Katedrze Kameralistyki Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi . Sylwia Strugińska chętnie bierze udział w koncertach kameralnych, wykonując utwory z repertuaru sakralnego, klasycznego a także różnych kompozytorów, w tym polskich. Posiada w swoim repertuarze także partie operowe i piosenki musicalowe.
Dalia Jatautaite – organy/Litwa/

Dalia Jatautaite Litewska organistka Dalia Jatautaite naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku sześciu lat. Studia na Litewskiej Akademii Muzycznej w Wilnie ukończyła jako pianistka i organistka w 1983 r. Ukończyła również kursy mistrzowskie. Studiowała muzykę kościelną w Graz-u u profesora Ernst-a Triebel-a. Studia ukończyła z wyróżnieniem. Dalia Jatautaite koncertowała i brała udział w festiwalach nie tylko na Litwie ale także w Europie, USA, Kanadzie, Filipinach, Rosji. Dokonała nagrania radiowego na organach solo. Wykłada w Konserwatorium Muzycznym w Kaunas i przewodniczy Centrum Muzyki Kościelnej w Kaunas. W swoim repertuarze ma przede wszystkim muzykę litewskich kompozytorów. Nagrała płytę w rocznicę 600-lecia jubileuszu miasta Kaunas grając na zabytkowych organach w katedrze św. Piotra i Pawła.

09.08.
Konstanty Andrzej Kulka – skrzypce

Konstanty Andrzej Kulka – wybitny polski skrzypek
Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 8 lat u Stefana Hermana i kontynuował ją u tego samego pedagoga w Państwowym Liceum Muzycznym i Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Gdańsku (dyplom z wyróżnieniem w 1971). Jako siedemnastolatek otrzymał wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Niccolo Paganiniego w Genui, jednak drogę do sławy otworzył mu w 1964 Międzynarodowy Konkurs Radiowy ARD w Monachium, podczas którego zdobył I nagrodę. Od tego momentu rozpoczęła się jego światowa kariera. Od 1966 koncertował na obu półkulach (we wszystkich krajach Europy, Stanach Zjednoczonych, Ameryce Południowej, Japonii i Australii). Jest zaliczany do grona najwybitniejszych skrzypków swojego pokolenia. Jako solista był gościem wielu renomowanych orkiestr (m.in. Berliner Philharmoniker, Chicago Symphony Orchestra, London Symphony Orchestra, English Chamber Orchestra, Leningradzkej Filharmonii), uczestniczył w prestiżowych festiwalach muzycznych, m.in. w Lucernie, Bordeaux, Berlinie, Pradze, Barcelonie. Szczególne miejsce w tournées artystycznych skrzypka zajmują występy z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej, z którą w 1971 odbył najdłuższą podróż – po krajach Afryki i Azji oraz po Australii. Od 1968 Konstanty Andrzej Kulka występował w duecie z Jerzym Marchwińskim. Uprawiał też kameralistykę jako członek Kwartetu fortepianowego Polskiego Radia i Telewizji (razem ze Stefanem Kamasą, Romanem Jabłońskim i Jerzym Marchwińskim). Artysta ma na koncie liczne nagrania dla Polskiego Radia i Telewizji oraz dla Polskich Nagrań. Wśród nagrań płytowych szczególne uznanie zyskały Cztery Pory Roku Antonio Vivaldiego z Orkiestrą Kameralną Karola Teutscha, koncerty skrzypcowe Felixa Mendelssohna-Bartholdy i Aleksandra Głazunowa z Orkiestrą Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Jerzego Katlewicza, Koncert Skrzypcowy D-dur Johannesa Brahmsa z Orkiestrą Filharmonii Narodowej pod batutą Witolda Rowickiego, a także Sonaty na Skrzypce Solo Johanna Sebastiana Bacha. Konstanty Andrzej Kulka nagrywa też dla zagranicznych radiofonii i firm płytowych. Jego nagranie II Koncertu Skrzypcowego Karola Szymanowskiego dla EMI zostało w 1981 nagrodzone Grand Prix du Disque. W ogromnym repertuarze artysty ważne miejsce zajmuje muzyka współczesna. Jest znakomitym interpretatorem utworów Witolda Lutosławskiego, Krzysztofa Pendereckiego (m.in. Koncertu Skrzypcowego, który wykonywał wielokrotnie z różnymi orkiestrami pod dyrekcją kompozytora), Henryka Hubertusa Jabłońskiego, Augustyna Blocha, Eugeniusza Knapika. Źródło: Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, lipiec 2002
Georgij Agratina – fletnia Pana, cymbały /Ukraina/

Robert Grudzień – organy (promocja płyty Leżajsk-Jędrzejów)

Krzysztof Zanussi – Rola Papieskiej Rady Kultury

Krzysztof Zanussi Reżyser filmowy, teatralny i scenarzysta, urodzony w Warszawie.
W 1959 r. ukończył wydział Fizyki na Uniwersytecie Warszawskim, w 1962 wydział filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim a w 1966 r. studia reżyserskie w Szkole Filmowej w Łodzi. Wiceprezes Stowarzyszenia Filmowców Polskich, przewodniczący Rady Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych. Dyrektor Studia Filmowego „Tor”. Członek Komitetu Kinematografii. Prezydent Federacji Europejskiej Realizatorów Audiowizualnych. Konsultant Komisji Pontyfikalnej do spraw Kultury w Watykanie. Członek Europejskiej Akademii Filmowej. Członek Papieskiej Akademii Sztuk Pięknych i Literatury. Był Prezydentem Stowarzyszenia Eurovisioni. Członek Polskiego PEN-Clubu i Stowarzyszenia Pisarzy. Wiceprzewodniczący Rady Programowej Polskiej Telewizji Publicznej. Profesor Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Wielokrotnie nagradzany i odznaczny zarówno w Polsce jak i za granicą m.in.: Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za twórczość artystyczną III stopnia, odznaczenie „Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski” za wybitne zasługi dla kultury polskiej, Nagroda im. Roberta Bressona przyznana przez Ministra Kultury Watykanu i wiele innych. Krzysztof Zanussi otrzymał tytuły doctora honoris causa moskiewskiego Instytutu Sztuki Filmowej, Uniwersytetu Europejskiego w Mińsku, Narodowego Uniwersytetu Sztuki Teatralnej i Filmowej w Bukareszcie, Nowego Uniwersytetu Bułgarskiego, Państwowego Uniwersytetu Telewizji i Filmu w Sankt Petersburgu, Uniwersytetu Katolickiego w Walencji. W 1998 r. na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi odsłonięto gwiazdę Zanussiego w Alei Gwiazd, a w roku 2000 reżyser odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. Filmy Krzysztofa Zanussiego nie dają się zaliczyć do jakiegoś nurtu polskiej czy światowej twórczości filmowej. Odznaczają się oryginalnością, są zawsze przepełnione refleksją i trafną obserwacją. Reżyser porusza w nich problematykę moralną, psychologiczną, ukazuje życie wewnętrzne bohaterów. Zanissi nie ulega modom ani cudzym gustom. W swoich dziełach porusza odwieczne problemy: miłości, śmierci, szczęścia i sumienia, przyglądając się jak objawiają się one w dzisiejszym świecie. Oprócz twórczości filmowej zajmuje się także działalnością pedagogiczną i reżyserią teatralną. Wykładał m.in. w Szkole filmowej w Łodzi a także w Wielkiej Brytanii, Danii, Kopenhadze. Reżyseruje w teatrach w Mediolanie, Palermo, Bonn, Krakowie, Bazylei i Rzymie.
16.08. Bruno Oberhammer – organy /Austria/

Bruno OberhammerPo ukończeniu w Bregenz (Austria) Die Humanistischen Bundesgymnasium Studium der Geschichte (kierunek psychologia i wychowanie muzyczne), gdzie pisał dysertację na temat XX-wiecznej improwizacji organowej, kontynuował studia filozofii klasycznej, fortepianu, organów i kompozycji w Austrii, Szwajcarii i Niemczech. Studia i kursy mistrzowskie w zakresie gry na organach odbywał u Ferdinando Tagliavini i Konrada Philippa Schuba, jak również u takich sław jak Alain Curtis, Bernard Lagace, Ludwig Doerr czy Flor Peeters (muzyka organowa Cesara Francka). Jest profesorem muzyki, organów i muzykologii w Feldkirch (Austria) i na wielu uniwersytetach zagranicznych. Koncertuje intensywnie w całej Europie i Ameryce. Bruno Oberhammer zapraszany jest często jako juror międzynarodowych konkursów organowych, prelegent kongresów międzynarodowych i do prowadzenia kursów mistrzowskich. Dokonuje wielu nagrań radiowych, telewizyjnych i płytowych. Autor publikacji w dziedzinie muzyki organowej, kompozytor. Repertuar koncertowy obejmuje utwory od najwcześniejszych dzieł muzyki organowej poprzez różne style i szkoły, włącznie z całą twórczością organową Jana Sebastiana Bacha. Integralną częścią działalności koncertowej jest również improwizacja w określonym stylu jak również w stylu dowolnym.

23.08.
Recital Anny Szałapak

Anna Szałapak Pieśniarka, nazwana przez Agnieszkę Osiecką Białym Aniołem Piwnicy pod Baranami. Urodziła się w Krakowie. Jej pasją jest śpiew. Przez 18 lat związana z kabaretem Piwnica pod Baranami Piotra Skrzyneckiego. Współpracuje z najwybitniejszymi artystami, poetami, kompozytorami i muzykami, m. in: Agnieszką Osiecką, Ewą Lipską, Zygmuntem Koniecznym, Zbigniewem Preisnerem, Janem Kantym Pawluśkiewiczem i Andrzejem Zaryckim. Prowadzi bogatą działalność koncertową w kraju i za granicą. Od lat dużym powodzeniem cieszą się przygotowane przez artystkę programy, wydane na płytach: Anna Szałapak z Piwnicy pod Baranami (1991), Koncert w Trójce (1999), Żywa woda (2000), Serca na rowerach (2004) oraz wykonywany także w języku angielskim program pt. Koncert kolęd z szopką krakowską w tle. Nie każdy wie, że Anna Szałapak z wykształcenia jest etnologiem. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, miłośniczka i znawczyni tradycji krakowskich, przez wiele lat opiekunka dorocznego obchodu Lajkonika i konkursów szopek krakowskich. Kuratorka kilkudziesięciu wystaw szopek ze zbiorów Muzeum Historycznego Miasta Krakowa prezentowanych w kraju i za granicą, a także pierwszej z trzech wystaw organizowanych przez MHK z okazji obchodów 750 – lecia Lokacji Krakowa pt. Legendy i tajemnice Krakowa (2005). Album towarzyszący wystawie, autorstwa Anny Szałapak, zyskał zaszczytny tytuł Krakowskiej Książki Miesiąca Sierpnia 2005. Anna Szałapak jest także autorką albumu Szopki krakowskie (wyd. 2002). Telewizja Polska zarejestrowała kilka programów autorskich Anny Szałapak oraz jej udział w wielu rozmaitych programach artystycznych. Laureatka m.in.:
– Konkursu I Programu TVP w 1993 roku za piosenkę Zaklinanie, czarowanie.
– Nagrody Trzeciego Programu Polskiego Radia – Mateusz 97 – „ za osiągnięcia artystyczne, oryginalną interpretację piosenek literackich, niepowtarzalny styl i niezapomniany koncert w Trójce.
– Złotego Lauru za mistrzostwo w sztuce piosenki literackiej, przyznanego przez Fundację Kultury Polskiej w 2008 r.
Konrad Mastyło – organy, fortepian

Konrad Mastyło, jeden z najbardziej znanych polskich pianistów.
Urodził się 11 lutego 1960 r. w Stalowej Woli, tu wychował się zdobywając przygotowanie i wiedzę do swej muzycznej kariery. Jako młody chłopiec był ministrantem w kościele św. Floriana, już wtedy kiełkowała w nim miłość do muzyki organowej, która wcześniej oczarowała go w Kościele pod Wezwaniem Świętej Trójcy w Rudniku. Ukończył krakowską Akademię Muzyczną. Jest organistą oraz pianistą z długoletnim stażem w krakowskim kabarecie „Piwnica pod Baranami”. Na stałe współpracuje z Jackiem Wójcickim, Anną Szałapak, Beatą Rybotycką, Agnieszką Chrzanowską, Renatą Świerczyńską. Współpracował z Markiem Grechutą będąc członkiem zespołu „Anawa”. Nagrał muzykę do kilkudziesięciu znanych filmów, m.in. filmów Kieślowskiego „Dekalog”, „Podwójne życie Weroniki”, „Trzy kolory” oraz „Europa, Europa” Agnieszki Holland. Muzykę w jego wykonaniu usłyszymy w filmach „Damage” (1992), „Trois couleurs. bleu”, (1993), „Mouvements du desir” (1994), – „When a man loves a woman”, (1994), „Elisa”, (1995), „Twarze i maski”, (2000), „Wszyscy święci w święta polskie” (2003), „Pornografia” (2003). Nagrał także muzykę do spektakli teatralnych, której kompozytorami byli Zygmunt Konieczny, Jan Kanty Pawluśkiewicz, Zbigniew Preisner. Konrad Mastyło jest człowiekiem skromnym, wrażliwym, ceniącym to co piękne i proste. O swoich związkach z rodzinnym miastem mówi: „Gdziekolwiek znajdę się na świecie, jestem nie krakusem, tylko chłopakiem ze Stalowej Woli i dumny jestem z tego”. Prowadzi działalność pedagogiczną w Staromiejskim Centrum Kultury Młodzieży w Krakowie. Swoje doświadczenia pragnie przekazać młodzieży, poprzez piękno dawnych, ale jakże wspaniałych utworów. źródło: www.stalowka.net

30.08.

Spektakl „Słowo Herberta”
Krzysztof Kolberger – reKrzysztof Kolberger
Aktor teatralny i filmowy. Reżyser. Urodził się 13 sierpnia 1950 r. w Gdańsku. Warszawską PWST ukończył w 1972 r.; po studiach zaangażował się w Teatrze Narodowym w Warszawie, gdzie grał, m.in. w „Dziadach”, „Wacława dziejach” i „Weselu”.
Jako reżyser wystawił „Krakowiaków i górali” – (Opera Wrocławska, później Teatr Wielki w Warszawie), „Nędzę uszczęśliwioną” (również Teatr Wielki), „Żołnierza królowej Madagaskaru” (Opera Szczecińska) oraz „Królewnę Śnieżkę i siedmiu krasnoludków”.
Jako jedno z ważniejszych swoich „zadań” aktorskich ocenia powierzenie mu przez Telewizję TVN przeczytania testamentu papieża Jana Pawła II w czasie żałoby po jego śmierci w kwietniu 2005 r. Krzysztof Kolberger od wielu lat zmaga się z nowotworem. Aktor dwukrotnie był operowany, co – jak sam twierdzi – w istotny sposób zmieniło jego podejście do życia i do wykonywanego zawodu, w tym wpłynęło na to, iż podjął się – prócz ról aktorskich – także reżyserii. Mówi o tym także opublikowana w 2007 r. książka – wywiad pt.: Przypadek nie-przypadek. Rozmowa między wierszami księdza Jana Twardowskiego. Wystąpił także jako narrator i solista u boku Krystyny Tkacz, Beaty Rybotyckiej i Krzysztofa Gosztyły w „Mszy Polskiej” H.F Tabęckiego do słów ks. Twardowskiego. Znany m.in. z ról w Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny, Kornblumenblau oraz Najdłuższej wojnie nowoczesnej Europy.

Książka „Przypadek nie – przypadek”, a właściwie bardzo starannie wydany album, jest rozmową Krzysztofa Kolbergera z Aleksandrą Iwanowską. Rozmową szczerą, oddaną, bogatą w oprawę wierszy ks. Jana Twardowskiego. Zwykła kilkugodzinna rozmowa przeistoczyła się w wartościowe, pełne mądrości słowa, które dają natchnienie wszystkim, którzy zgubili w życiu jego sens, którzy potrzebują słów poruszających do działania. Nie jest to jednak moralizatorski dialog z serii jak żyć. Krzysztof Kolberger opowiada jedynie jak on żyje, skąd bierze tyle energii na zmaganie się z przeciwnościami swojego losu. Przy okazji możemy dowiedzieć się wielu ciekawostek z jego życia na tzw. marginaliach, o oczach, o braku „h” w nazwisku, o przyrodzie, poważne i niepoważne rozmowy i historyjki. Dla Krzysztofa Kolbergera był to czas szczególnie trudny. Dziesięć dni po rozmowie miał być poddany kolejnej operacji zwalczającej nowotwór. W tej sytuacji, jak twierdzi, każde jego słowo nabierało innego sensu, prezentowało inne dno. Dopełnieniem książki jest płyta z wybranymi wierszami księdza Jana Twardowskiego interpretowane przez samego Krzysztofa Kolbergera. Jest to trzydzieści dziewięć wierszy, godzina cudownej rozkoszy dla naszego ducha.
Robert Grudzień – organy

Piotr Jackowski – słowo o muzyce, asystent dyrektora festiwalu

PIOTR JACKOWSKI – stalowowolski muzykolog, dziennikarz, organizator życia artystycznego, redaktor naczelny wydawanego w Stalowej Woli Pisma Regionu Nadsańskiego „Nasz Czas”. W działalności publicystycznej promuje ludzi sztuki, wspiera ciekawe inicjatywy kulturalne i społeczne. Jego pasją jest przeprowadzanie wywiadów z gwiazdami światowych scen, czego przykładem są rozmowy z Teresą Żylis-Garą, Wiesławem Ochmanem, Stefanem Stuligroszem, Jerzym Maksymiukiem… Udzielając się na niwie artystycznej prowadził aukcje prac plastycznych i koncerty charytatywne, organizował biesiady kulturalne z udziałem piosenkarzy, malarzy i poetów, zasiadał w komisjach oceniających uczestników konkursów wokalnych. Ponadto zajmuje się prowadzeniem koncertów i spektakli z udziałem wielu znakomitości – Krzysztofa Pendereckiego, Konstantego Andrzeja Kulki, Krzysztofa Kolbergera, Jerzego Zelnika… Jako muzykolog, Piotr Jackowski jest współorganizatorem Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego Stalowa Wola – Rozwadów. Jest również pomysłodawcą przyznawania stalowowolskich Oscarów, czyli statuetek i honorowego tytułu Człowiek Naszego Czasu. Za swoją działalność otrzymał ministerialną odznakę „Zasłużony działacz kultury” oraz nagrodę Zarządu Województwa Podkarpackiego.

e-mail; piotrjackowski1@wp.pl
www.petrus.blog.pl